umowa o pracę na czas określony

Umowa o pracę to rodzaj czynności prawnej, która potwierdza dwustronne porozumienie między pracownikiem a zatrudniającym go pracodawcą. Poprzez zawarcie umowy nawiązuje się tak zwany stosunek pracy.

Pracownik podpisując umowę potwierdza w ten sposób, że będzie świadczyć pracę o określonym charakterze, w danym czasie, miejscu, na wskazanym w umowie stanowisku a pracodawca zobowiązuje się do wypłacenia wynagrodzenia w wysokości określonej w umowie.

Aby umowa jako dokument o charakterze prawnym spełniała wszelkie normy, powinna cechować się następującymi wyznacznikami:
1. Określenie rodzaju umowy.
2. Data zawarcia umowy.
3. Określenie stron umowy – dane osobowe pracownika oraz nazwę/nazwisko pracodawcy.
4. Określenie rodzaju i zakresu pracy.
5. Określenie czasu obowiązywania umowy.
6. Określenie wysokości wynagrodzenia.
7. Adres miejsca pracy (nie zawsze jest to siedziba firmy).

Dokument zawierający wszystkie powyższe informacje powinien być opatrzony podpisami pracownika i pracodawcy oraz pieczęciami pracodawcy. Każda ze stron otrzymuje po jednym egzemplarzu umowy.
W umowie można zawrzeć dodatkowe informacje dotyczące sposobu rozwiązania umowy, ale nie jest to konieczne, bowiem rozwiązywanie umowy uregulowane jest w przepisach pracy.

Umowa ma z reguły formę pisemną

Można zawrzeć również umowę ustną, a następnie potwierdzić ją na piśmie. W polskim systemie prawnym niepotwierdzenie umowy ustnej na piśmie uważa się za wykroczenie przeciwko prawom pracownika.
Rozwiązanie umowy o pracę jest równoznaczne z przerwaniem stosunku pracy.
Umowa wygasa w momencie śmierci pracownika. Może wygasnąć również w chwili śmierci pracodawcy.

w pracy

Umowa terminowa wygasa w dniu zapisanym w dokumencie.
Każdą umowę można rozwiązać poprzez wzajemne porozumienie pracownika i pracodawcy bez wypowiedzenia lub za wypowiedzeniem (tu obowiązuje określony w przepisach czas wypowiedzenia obowiązujący obie strony). W przypadku ciężkiego naruszenia obowiązków przez pracownika umowę rozwiązuje pracodawca z przyczyn dyscyplinarnych – tu nie obowiązuje okres wypowiedzenia.

Pracodawca ma prawo rozwiązać umowę, gdy nieobecność pracownika wynosi trwa więcej niż trzy miesiące (np. z powodu aresztowania).
Spośród umów zawieranych w Polsce najwięcej kontrowersji jeszcze do niedawna budziły umowy okresowe, czyli te zawierane na czas określony. Do 22 lutego 2016 roku pracodawca mógł z tym samym pracownikiem zawrzeć trzy umowy na czas określony.

Czwarta umowa o pracę na czas określony z mocy prawa przekształcała się w umowę na czas nieokreślony. Ten typ umowy jest dla pracowników bardzo ważny i szczególnie korzystny. Daje poczucie bezpieczeństwa zawodowego, finansowego. Rozwiązanie umowy zawartej na czas nieokreślony jest możliwe tylko w niektórych przypadkach, więc pracownicy czują się przez ten typ umowy szczególnie chronieni. Przepisy sprzed 2016 roku określały wprawdzie liczbę umów terminowych, ale nie stanowiły na jakie okresy maksymalnie można je podpisywać.

Podobnie nie zabraniały one wpisywania do umów klauzul umożliwiających pracodawcom wypowiadanie umów właściwie w każdym momencie. Umowy zawierane były czasem nawet na kilkadziesiąt lat, ale mogły być wypowiedziane niemal z dnia na dzień. Nie stanowiły więc żadnej ochrony i były bardzo niekorzystne z punktu widzenia praw pracowniczych.

umowa o pracę

Od 22 lutego 2016 roku polski pracodawca może podpisać z tym samym pracownikiem trzy umowy, ale czas ich trwania nie może przekroczyć 33 miesięcy. Czwarta zawarta umowa, albo upływ 33 miesięcy podczas trwania umowy pierwszej, drugiej czy trzeciej skutkują przekształceniem się stosunku pracy w zatrudnienie na czas nieokreślony.
Dodatkowo pracowników chroni nowy tryb wypowiadania umów. Podobnie jak przed zmianą przepisów obowiązywanie umowy można zakończyć poprzez porozumienie stron. Bez wypowiedzenia umowy stosuje się zwolnienie dyscyplinarne.

Ale wypowiedzenie dokonane przez którąkolwiek ze stron możliwe jest tylko na pewnych, określonych w Kodeksie Pracy warunkach. Termin wypowiedzenia umowy o pracę zależy od długości zatrudnienia pracownika. Najkrótsze 2-tygodniowe wypowiedzenie dotyczy tych pracowników, których staż w zakładzie nie jest dłuższy niż 6 miesięcy. Dla pracujących dłużej niż pół roku okres wypowiedzenia to jeden miesiąc. Zatrudnieni więcej niż trzy lata mają przywilej trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia umowy o pracę.

Pewne typy umów o pracę na czas określony regulowane są odmiennymi przepisami. Dotyczy to m.in. pracowników zatrudnionych na stanowiskach związanych z kadencyjnością, albo w przypadkach zawarcia umowy na zastępstwo, czyli na czas nieobecności zatrudnionego na stałe pracownika.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here